சென்ற வாரம் தென்னாபிரிக்காவின் உப ஜனாதிபதி சிரில் ரெம்போசா இலங்கைக்கு வந்ததும் அவ்வாறுதான். இலங்கையின் வடக்கு கிழக்கிலுள்ள பிரச்சினைக்குத் தீர்வு காண்பதற்கு தங்கள் அரசாங்கம் ஒத்துழைப்பு நல்குவதற்கு ஆயத்தமாக இருப்பதாக தென்னாபிரிக்க ஜனாதிபதி ஜேகொப் சூமா வெளிப்படையாகச் சொன்னது இன்று நேற்றல்ல. சென்ற வருடம் நவம்பர் மாதம் இலங்கையில் நடைபெற்ற பொதுநலவாய நாட்டுத் தலைவர்களின் மாநாட்டில் கலந்து கொண்ட ஜேகொப் சூமா அந்நேரமும் இதே கதையை நாட்டுக்கும் சர்வதேசத்திற்கும் தெளிவாகக் கேட்கும் வண்ணம் சொன்னார். அவ்வாறு உரத்துச் சொல்லிவிட்டு நின்றுவிடவில்லை. தான் தென்னாபிரிக்காவுக்குச் சென்றதும் தனது விசேட பிரதிநிதியாக உப ஜனாதிபதி சிரில் ரெம்போசாவை நியமித்தார்.
“ரெம்போசா இலங்கைக்கு வந்தால் அவ்வளவுதான். அதற்கெதிராக நாங்கள் எல்லோரும் ஒன்றிணைந்து குரல் கொடுப்போம். அப்படி வந்து தேவையானால் தேநீர் பருகி, கிரிக்கட் விளையாட்டைப் பார்த்துவிட்டு அதே கையோடு செல்லட்டும்…. அதற்குப் பரவாயில்லை. ஆனால், அரசியல் மட்டும் பேசுவதற்கு முயற்சிக்க வேண்டாம்…”
ரெம்போசா இலங்கைக்கு வருகின்றார் எனச் சொன்னதுதான் தாமதம், அரசாங்கத்தின் பங்காளியான விமல் அப்படித்தான் சொன்னார்.
“நாங்களும் ரெம்போசா வருவதற்கு எதிர்ப்புத் தெரிவிக்கிறோம். பிரச்சினையை எங்களால் தீர்த்துக்கொள்ள முடியும். பிறநாடுகளின் தலையீடு எங்கள் நாட்டுக்குத் தேவையில்லை…”
விமல் வாயைப் பொத்தியதும், அரசாங்கத்தின் மற்றொரு பங்காளியான ஹெல உறுமய அவ்வாறு சொன்னது.
என்றாலும், அரசாங்கத்தின் உள்ளே இருக்கின்ற விமல், சம்பிக்க போன்றோர் எதிர்ப்புத் தெரிவிக்கின்றார்களே என்று மகிந்த ரெம்போசாவின் வருகையைத் தடை செய்யவில்லை. ரெம்போசா வடக்கிற்குச் சென்று தமிழ் தேசியக் கூட்டமைப்பின் பிரமுகர்களைச் சந்திப்பதையோ, வட மாகாண முதலமைச்சர் விக்னேஷ்வரனைச் சந்திப்பதற்குச் செல்வதையோ ஜனாதிபதி மகிந்த தடைசெய்யச் செல்லவில்லை. ஏன் என்றால், தமிழ் தேசியக் கூட்டமைப்பை பாராளுமன்றத்திற்கு வரவழைத்து அவர்களுடன் நேருக்கு நேர் கதைத்து அவர்களின் பிரச்சினைகளைத் தீர்த்து, தமிழ் மக்கள் விருப்போடு ஏற்றுக் கொள்ளும் ஒரு தீர்வைப் பெற்றுக் கொடுக்க வேண்டுமென்பதே மகிந்தரின் விருப்பமாக இருந்தது.
அவ்வாறன்றி, போர் செய்வது போல அடித்துக் கொண்டு அடித்துக் கொண்டே முன்னுக்குச் சென்று அரசியல் தீர்வு வழங்க முடியாது என்பதை மகிந்தர் நன்கறிவார். இலங்கைக்கு வருகை தந்த ரெம்போசா அரசாங்கத்தின் பங்காளிக் கட்சிகளின் பலத்த எதிர்ப்புக்கு மத்தியில் வடக்கிற்குச் செல்வதற்குக் காரணமாக இருந்தது அதுதான்.
“அதாவது, ரெம்போசா மூலமாக தமிழ் தேசியக் கூட்டமைப்பையும், வடக்கு மக்களின் வாக்குகளையும் அடுத்து வரும் ஜனாதிபதித் தேர்தலில் மகிந்தவின் மடியில் கொட்டிக் கொள்வதற்காக இவ்வாறு செய்கின்றாரோ….?”
தற்போதைக்கு அதுதொடர்பில் ஒன்றும் சொல்ல முடியாதுள்ளபோதும் நடைபெறவிருப்பது அதுதான் என ஊகிக்கலாம்.
“சரி. ரெம்போசா மூலமாக வடக்கிலுள்ள வாக்குகளை மகிந்தர் பெற்றுக் கொண்டார் என்று வைத்துக் கொள்வோம். அவ்வாறாயின், முஸ்லிம்களின் வாக்குகளை மகிந்தருக்கு யார் பெற்றுக் கொடுப்பது? மகிந்த கடைசியாக நடைபெற்ற அமைச்சரவைக் கூட்டத்தின்போது, தனக்கு முஸ்லிம்களின் 20% வாக்குகள்தான் இருப்பதாகச் சொன்னாரே. அந்த வாக்குகளும் பேருவளை - அளுத்கம நிகழ்வின் மூலம் இல்லாமல் போகுமோ என்ற அச்சம் நிலவுவதாகச் சொன்னாரே…”
சிலர் மேற்கண்டவாறும் சொல்வர்.
அதாவது, அவர்களின் கருத்துப்படி மகிந்த பேருவளை, அளுத்கமை நிகழ்வை ஒரு கண்கொண்டு கூட பாராதிருந்திருந்தால் அது நடைபெறத்தான் செய்யும். ஆனால், பொலீவியாவில் நின்றிருந்த மகிந்த இலங்கைக்கு வந்தவுடனேயே நேராக பேருவளைக்குச் சென்றார். அங்கு சென்று பாதிக்கப்பட்ட மக்களுடன் உறவாடி, அழித்தொழிக்கப்பட்டுள்ள அனைத்தையும் மீளக் கட்டியெழுப்புவதற்காக ஆவன செய்வதாக வாக்களித்தார். கொடுத்த வாக்குறுதியை மீறாமல் அங்கு இராணுவத்தினரை அனுப்பி புனரமைப்புக்குத் தேவையான வசதிகளைச் செய்யுமாறு பணித்தார்.
அதேபோல, மகிந்த பேருவல அசம்பாவிதம் பற்றி, மனித உரிமைப் பிரச்சினை பற்றி ஜெனீவாவுக்குச் சொன்னதைப் போலவே முஸ்லிம் நாடுகளுக்கும் அறியக் கொடுத்த ஹக்கீம் பற்றி ஜனாதிபதி அமைச்சரவையில் மாத்திரம்தான் கதைத்தாரே தவிர, அவருக்கு எதிராக எந்தவொரு நடவடிக்கையும் எடுக்கவில்லை. எல்லோரும் ஒன்றிணைந்து மகிந்தரிடம் சென்று ஹக்கீமை விரட்டிவிடுங்கள் என்று சொன்னபோதும், அப்படித் தேவையில்லை என்று சொன்னார் மகிந்தர். இது ஒரு கூட்டணி அரசாங்கம் எனவும், எல்லோரும் கூட்டணி அரசாங்கத்தினுள் ஒன்றானகச் செயற்பட வேண்டும் எனவும் சொன்னாரே தவிர, அதற்கப்பால் செல்லவில்லை.
முஸ்லிம்களின் வாக்குகளை அவ்வாறுதான் அவர் சமப்படுத்தினார்.
அதன்பின் கத்தோலிக்க வாக்குகளைப் பெறுவதற்காகவும் அவ்வாறானதொரு நாடகம்தான் ஆடினார்.
எதிர்வரும் ஜனவரி மாதம் ஜனாதிபதித் தேர்தலுக்குச் செல்வதும் நன்மை பயப்பதாக இருந்தாலும், பாப்பரசரின் வருகை ஜனவரி மாதம் ஆதலால், அவர் ஜனாதிபதித் தேர்தலை ஏப்ரல் மாதத்திற்குக் கொண்டு செல்லத் தீர்மானித்தார். தேவையாயின் பாப்பரசரின் வருகையை நிறுத்தி ஜனவரி மாதமே தேர்தலை நடாத்த முடியும். என்றாலும் அவர் அவ்வாறு செய்யவில்லை. அதற்கான காரணம் ஏன் தெரியுமா? கத்தோலிக்கர்களுக்கு அநீதியிழைக்கக் கூடாது என்பதற்காகவே அவ்வாறு செய்யவில்லை. மகிந்தருக்கு தேவையாயிருந்தது என்னவென்றால், கத்தோலிக்கர்களையும் மகிழ்வடையச் செய்து, அதே மகிழ்வுடன் ஜனாதிபதித் தேர்தலில் போட்டியிடுவது.
“அதாவது, கத்தோலிக்கர்களின் வாக்குகளும் அவருக்குக் கிடைக்கும் என்பதுதானே பொருள்…”
“அவ்வாறாயின், மகிந்தர் எவ்வாறு தோற்பார் என்று சொல்வது? எதிர்வரும் ஜனாதிபதித் தேர்தலுக்கான மகிந்தரின் மேடையில்தானே சம்பந்தனும், ஹக்கீமும் இருக்கப் போகிறார்கள்….”
“அவ்வாறாயின் பொதுஅபேட்சகர் மகிந்தரோ…?”
அவ்வாறானால் எதிர்க்கட்சி பாடகி நந்தா மாலினியின் பாட்டைப் பாடிக் கொண்டே இருக்க வேண்டிவரும்.
“எனது கனவை நான் கண்டிட இடம்தாருங்கள்…
அந்தக் கனவிலிருந்து எனை மீட்க அருகினில் வாராதிருங்கள்”
(මගේ
සිහිනය මට දකින්න ඉඩ හරින්න
ඒ සිහිනෙන් මා මුදන්න ළං
නොවන්න)
நன்றி - மவ்பிம
சிங்களத்தில் - கீர்த்தி ராஜசிங்க (කීර්ති රාජසිංහ)
தமிழில் - கலைமகன் பைரூஸ்
